De lat een stukje lager leggen

Hoe gaat het nu met je, alles weer goed?’
Ik kan haar niet met ja of nee beantwoorden want ik weet het nog steeds niet. Wat ik wel weet is dat de mens alleen kan leven als geest en zintuiglijke waarnemingen maar ook ziel en lichaam perfect harmoniëren.

Vanuit het midden van deze harmonie wordt ons scheppend en creatief vermogen aangestuurd en de mate van balans bepaalt dan onze zielen-vrede.


Om dit midden te behouden en het scheppend vermogen blijvend te koesteren moeten we ons telkens weer bezinnen op de persoonlijke noodzaak van ieders zielen-vrede en/of afvragen hoe we de balans kunnen herstellen.
Zelf probeer ik nu mijn balans weer te vinden door me volledig te concentreren op het wezenlijke van mijn bestaan en mijn gevoel van eigenwaarde niet alleen te putten uit min of meer noodzakelijke dagelijkse werkzaamheden.
Daarnaast heb ik ook ervaren dat het goed is om mijn eigen prioriteiten en noden te laten prevaleren en me te focussen op hetgeen ik werkelijk wil maar vooral wat ik kan!
Dit alles probeer ik op mijn eigen wijze uit te dragen...


door hardop een liedje te zingen tijdens het wandelen
door met een wildvreemd iemand een praatje te maken
door me door muziek ongegeneerd te laten ontroeren
door me te laten raken door vreugde, schoonheid en verdriet
door kind te blijven in doen en laten
door tijd te maken voor het leven.

En tenslotte, door de lat een stukje lager te leggen!