Sokkistenwijsheid

sok, ok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
daarbij koffie te slurpen
maar wel zonder te nurken
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
wil met jou in de natuur
maar niet nu maar vijftien uur
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
heel licht door de wind geraakt
maar mijn ogen heeft verdraaid
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
ben niet snel te konijnen
maar wil niet langer blijven
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
wil eigenlijk niet naar huis
maar voel me niet heel erg pluis
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
roer in een emmertje kleur
maar zie alleen rode geur

sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
denk na over mijn hoofddek
maar vind mezelf toch niet gek
sok, sok, sok kom toch sokken
ik wacht op het sok sokken
in mijn hoofd zit een verfvis
maar geen penseel die hem wist
koffie is weinig slurpzaam
natuur heeft ook geen plaats
wind heeft toch niemand geraakt
konijnen zijn onvolmaakt
huis is bijna piemelnaakt
kleur hoort weer op te bestaan
hoofddek is helaas niet gaaf

vis verliest blub-orgaan
sokken horen op te sokken
vis vliegt gezwind naar de maan

Huts- en stamppot

De meteorologische winter is voorbij, een winter…
zonder blauwe plekken en kneuzingen na de zoveelste valpartij
zonder natte handschoenen en koude handen
zonder vertragingen in het openbaar vervoer
zonder ‘s morgens autoruiten ijsvrij te maken
zonder mijn directe omgeving sneeuwvrij te houden

zonder het gezeur over de kou, sneeuw en gladheid

zonder de dagelijkse gesprekken dat we nu wel genoeg winter hebben gehad

zonder de berichtgeving over het strooizout en wie deze service zou moeten betalen
zonder het gewauwel van de energiemaatschappijen over marktconforme prijzen

zonder de wandelingen in de vrieskou door en over sneeuw bedekte landschappen

zonder de aanblik van de door de natuur grillig gevormde fantasiefiguren

zonder mijn bed-gang naar mijn vrieskoude slaapkamer

zonder het snel uitkleden, kleren op de grond smijten en in bed kruipen

zonder de aanslag van de wintervoeten van mijn partner, bij voorkeur in mijn genitaliënbereik... 

Maar de huts- en stamppot heeft gesmaakt!

De-groeien

De huidige menselijke zicht op de samenleving wordt hoofdzakelijk gevormd door uitlatingen, meningen en statements uit de monden van politici van allerlei pluimage, zakelijk leiders en andere mediaquerulanten.

Mensen die ons willen doen geloven dat alleen groei een garantie is om welvaart, vrede en vrijheid te garanderen.
Echter, de huidige ontmenselijking van onze samenleving en de steeds groeiende maatschappelijke weerstand tegen allerlei misstanden en regelgevingen maken eens temeer duidelijk dat deze groei moet worden gestopt.
De groei is alleen nog maar goed voor een klein laagje rijk en superrijk!

De schade voor het milieu maar ook factoren als stress, eenzaamheid, sociale onrechtvaardigheid en menselijk leed is veel hoger dan de baten.

Is het niet de hoogste tijd om weer ieder mens - wat hij ook doet of is - te respecteren?
Is het niet de hoogste tijd om weer terug te keren naar de basis van het mens-zijn?
Is het niet de hoogste tijd om ons weer te onderscheiden van de dieren?

Is het niet de hoogste tijd om te de-groeien?