Mijn roes uitslapen

In het dorpje Rabarber woonde Barbara en omdat ze heel lekker rabarberkoek kon bakken en in Rabarber was geboren noemde men haar Rabarberrabarberbarbara.
Rabarberrabarberbarbara was niet dom en ze merkte al gauw dat ze met het bakken van haar koeken ook geld kon verdienen door ze te verkopen in een zaak.
Zo gedacht, zo gedaan.

Zij opende haar eigen zaak, de Rabarberrabarberbarbarabar.
Het zat er altijd vol en zij had vele vaste klanten maar de beste klanten waren de drie barbaren.
Zij zaten elke dag in de Rabarberrabarberbarbarabar en juist omdat zij er elke dag zaten noemde men hun de Rabarberrabarberbarbarabarbarbaren.
De Rababerrabarberbarbarabarbarbaren hadden supermooie baarden en als deze Rabarberrabarberbarbarabarbabarenbaarden moesten worden bijgeknipt gingen ze naar de barbier in Rabarber.
Het was een goede, ijdele barbier maar  er ook trots op dat hij de Rabarberrabarberbarbarabarbarbarenbaarden mocht knippen en noemde zich dus de Rabarberrabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier.
Inmiddels had de zus van Rabarberrabarberbarbara ook een bar in Rabarber geopend, de Rabarberrabarberbarbarazusbar.
En als de Rabarberrabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier. de Rabarberrabarberbarbarabarbarbarenbaarden had geknipt ging hij een bier drinken in de Rabarberrabarberbarbarazusbar en omdat hij er - net als ik - heel vaak kwam werd deze bar de Rabarberrabarberbarbarabarbarenbaardenbarbierrabarberbarberabarbaraszusbarberabierbar genoemd en dronken wij er samen...

Rabarberrabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierrabarberabarbera-barbaraszusbarberabierbarbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierbierrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…

moet mijn roes uitslapen!

Het strijkijzer als bloedrode vis

Er was eens een strijkijzer of misschien beter een vis?

Laten we opnieuw beginnen.

Er waren eens bloedrode vissen met een hele hoop vaardigheden en talenten.
Daarnaast hadden ze zich ook onvisserige vaardigheden eigen gemaakt zoals bijvoorbeeld vliegen!

Eigenlijk een wonder dat dit mogelijk was want vissen voelen zich normaal gesproken niet op hun gemak in de lucht.
Juist daarom was het vliegen van deze bloedrode vissen bijzonder en misschien ook wel eenmalig.

Mensen daarentegen zijn echte aardewezens maar ook luchtwezens.
Zij leven op aarde en ademen lucht.
Tenminste als zij niet als mol gaan wroeten in de aarde om te proberen daar te wonen.
Dan krijgen ze geen lucht meer en gaan ze dood.

De mensheid is een vreemd ras, laten we ons maar bezighouden met de bloedrode vissen.
Niet alleen dat de bloedrode vissen vliegen kunnen, ze zwemmen ook als wereldkampioenen.
Ze zijn niet te stoppen, dag en nacht flitsen ze door het water.

Heraclitus, filosoof en meester der  woordspelingen beweerde ooit dat alles stroomt, misschien was hij wel een vis-mens!
Onmogelijk is het niet, in die tijd bestonden ook vliegende paarden, vrouwen met slangenharen en wat al niet meer.

Tegenwoordig is alles anders, de mensheid noemt het normaal, maar ik vind het wel minder spannend.
De vis leeft in het water, de worm onder de aarde, de mens er bovenop en de vogels in de lucht.
En nu hoor ik jullie denken: ‘en wat is er met het strijkijzer?’
Het strijkijzer zwemt als een vis in het water, verstopt zich in de aarde van de diepte, loopt af en toe in het rijk der mensen  en vliegt soms als een vogel door de lucht.
Als je dit niet gelooft vraag het dan maar aan de bloedrode vis!