vrijdag 2 april 2021

Ontmoet en groet een paashaas


Een paar jaar geleden liepen mijn vriend en ik op paasmorgen in en om de poort van het mergelland’, een uniek natuurgebied in onze provincie.
Het was prachtig weer en er waren nog maar weinig mensen onderweg, de rust zong ons in de oren.
Op een gegeven moment had mijn vriend een dringende, iets grotere menselijke behoefte waarop ik zei: ‘zoek maar een rustig plekje, ik blijf  hier wel even op het bankje zitten.’

Luisterend naar de natuur vielen mijn ogen al snel dicht totdat ik wakker werd van een onbekend knarspuffend geluid, het was een paashaas.
Hij zat naast me - het mandje met de eieren was leeg - veegde met een eierdooier gele zakdoek het zweet van zijn snuit en voorhoofd en nadat ik hem een flesje water had aangeboden begon hij ongevraagd te vertellen:

'Het was vandaag een zware dag, vele collega’s hebben zich ziek gemeld waardoor ik hun wijken erbij heb gekregen; het werk moet ten slotte toch worden gedaan.
Maar nu ben ik klaar, gelukkig!
Ik loop dadelijk nog even langs het uitzendbureau om het briefje in te leveren en ga dan naar huis om met mijn vrouw en kinderen Pasen te vieren.’
Verwonderd keek ik hem aan en vroeg hem: Hoezo uitzendbureau, jullie paashazen hebben toch allemaal een vaste baan?’
‘Nee, nee”, zei hij, ‘dat is verleden tijd, tegenwoordig werken wij allemaal via een uitzendbureau gespecialiseerd in paashaasbezigheden behoudens…

mijn baas de paashaasbaas…
zijn bazen, de paashaasopperbazen...
hun bazen, de paashaasmanagerbazen...
hun bazen, de paashaasbestuursleden van de paashaasraad van paashaasbestuur...
hun baas, de paashaasvoorzitter van de paashaasraad van het paashaasbestuur...
hun toezichthouders, de paashaascommissarissen van de raad van paashaascommissarissen...
hun toezichthouderbaas, de paashaasvoorzitter van de raad van paashaascommissarissen...

heeft er niemand meer een vaste baan, daar is waarschijnlijk geen geld voor!

We spraken nog even over koetjes en haasjes waarna hij vriendelijk afscheid nam en met een sprong in het gras verdween.
Toen mijn vriend weer terug was heb ik hem het hele verhaal verteld waarop hij zei: ‘ik wist niet dat de uitzendbureaus paasmorgen zijn geopend…’

Volgens mij geloofde hij me niet!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten