zaterdag 18 juli 2020

Het leven kan toch zo simpel zijn


Bij mij in de buurt werken zeer lieve en behulpzame minder valide mensen in de overgebleven plantsoenen.
De plantsoenen in mijn buurt zijn namelijk grotendeels verwijderd en vervangen door grasperken zodat de hondenstront gelijkmatig wordt verdeeld.
Als gevolg van het moderne kolonialisme wordt het gras met de drollen nu voor een appel en ei gemaaid door Miroslav uit Polen.


Het gemêleerde gezelschap minder validen wordt aangestuurd door een zeer valide en in mijn optiek ziekte simulerende voorwerker. Ik zie hem nooit werken, hij krijgt zijn geld voor acht uur aan en met zijn ballen te spelen!

De sociale werkverschaffingsdienst in onze regio is enkele jaren geleden overgenomen door de gemeenten die steeds vaker noodgedwongen mensen moeten afstoten en/of de organisatie moeten reorganiseren en vernieuwen.
Voor veel mindervalide werknemers betekent dit dat ze hun baan verliezen of middels detacheringen uit hun beschermde sociale werkomgevingen worden gehaald.
De genoemde voorwerker zal een eventuele reorganisatie waarschijnlijk overleven en weer een overbodige baan binnen de nieuwe organisatie krijgen aangeboden.
Kan hij weer ballenspelen!

Ik herinner me nog als de dag van gisteren een gesprek in de herfst met een van de mindervalide plantsoenwerkers.
Op mijn vraag waar hij te werk zou worden gesteld als alle herfstbladeren waren opgeruimd antwoordde hij: ‘Nou, dan ga ik waarschijnlijk op een andere plek bladeren opruimen.’
‘Dat is goed mogelijk’, zei ik, ‘maar op een bepaald moment zijn alle bladeren opgeruimd en ze vallen alleen maar in de herfst, toch!’

Hij moest even nadenken waarop hij me met een vrolijke stem liet weten: ‘Dan werk ik toch alleen maar in de herfst!’

Ik moest slikken, heel diep slikken..
.
Het leven kan toch zo simpel zijn!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten