de nacht bonkt en klopt in mijn getergd hoofd
de levensmoed wordt verdoofd door de dood
als een kankergezwel heel diep in mij
groeit de vrij-moed om afscheid te nemen
gevoel van verlossing in levensvrij
de angst om geliefden te verlaten
de angst om het leven te verlaten
tumorgezwel heeft het opgevreten
overblijfsels lege levensgaten
de dag laat mij weer leven en hopen
totdat de nacht mij weer zal wanhopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten