Als het mij ‘s morgens zou lukken om de ogen op te houden zou ik waarschijnlijk een tafel met boter, jam, kaas, brood, thee en koffie zien maar omdat ik heel weinig slaap is de belangrijkste functie van mijn ogen - te zien wat er daadwerkelijk is te zien - blijkbaar verstoord.
Soms zie ik scheldende mieren of ruziënde vliegjes maar meestal zie ik seksende broodkruimels met armpjes, beentjes en vette, geile oogjes.Ze omstrengelen elkaar een paar seconden, laten elkaar los en zoeken dan een nieuwe broodkruimelpartner.
De radio meldt dat in het Midden-Oosten de strijd weer is opgelaaid en dat er veel doden zijn gevallen. De mensheid roeit zichzelf uit maar de broodkruimels vermaken zich met seks.
Een gekke gedachte, toch!
Broodkruimels concentreren zich op het wezenlijke van hun bestaan door zichzelf voort te planten.
Het is vies weer buiten maar ik moet toch de deur uit.
Het regent pijpenstelen en in een mum van tijd ben ik doorweekt.
Misschien is het toeval dat het begint te regenen als ik de deur uit moet maar het kan ook mijn lot zijn. Misschien is het zelfs een straf omdat ik ’s morgens naar seksende broodkruimels kijk. Maar dan bedenk ik dat het ook niet zeker is dat ik de seksende broodkruimels heb gezien. Waarschijnlijk bestaan ze niet eens!
Volgens mij is het ook niet wetenschappelijk bewezen dat broodkruimels seksen.
We weten zelfs niet of er wel mannetjesbroodkruimels en vrouwtjesbroodkruimels bestaan.
Maar eigenlijk is dat ook niet zo belangrijk want het bestaan van God, Allah of welke goden dan ook is ook niet bewezen maar toch gelooft negentig procent van de wereldbevolking in hun bestaan. Ik hoef dus ook niet te bewijzen dat seksende broodkruimels bestaan.
Het is een aanname en - in tegenstelling tot vele wiskunde- scheikundige- en natuurkundige formules - een aanname met inlevingsvermogen en fantasie!
Is het bovenstaande betoog klinkklare onzin?Of is het toch echte broodkruimelfilosofie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten