Grootheidswaan

lopend op de straat van ontoereikendheid

en kijkend door het glas van voorzienigheid

beleven wij, vroeg of laat, toch allemaal

het einde van menselijke grootheidswaan

De zwakheid van een lelijk eendje

Een virus heeft ons in de greep.
Het is een virus dat ons vrijheid ontneemt,  de vrijheid om ons te bewegen daar waar en wanneer wij dat willen.
Wandelen mag wel, gelukkig! Tijdens een mooie wandeling kom ik op adem en krijg ik ook de gelegenheid nieuwe levensenergie te tanken.

Het ademmoment gebruik ik om indrukken en gebeurtenissen van de afgelopen dagen de revue te laten passeren en te sorteren.

Daarnaast helpt het ademen mij ook om de angst voor de volgende dagen dragelijk te maken waardoor mijn ziel en geest ontsluieren…

ondanks het geschreeuw en gebonk in mijn hoofd…
ondanks het luidruchtig geschreeuw uit de zielenwereld…
ondanks de langzaam voortschrijdende parade van onrust- en angstgevoelens…
ondanks de angst voor de toekomst ervaar ik dan geluk.

Zo’n moment val ik in de veilige en geborgen schoot van moeder aarde.
Zij neutraliseert onze beperkte vrijheden, neemt onze angsten en vergeeft ons onze menselijke zwakheden.

Aarde Zwaan duldt ook de zwakheid van een lelijk eendje!

Seniorenleed op de snelweg

een volle tourbus met senioren

stopt plots en krijgen hardbars te horen

nu plassen en poepen maar wel heel gauw

wij zijn al laat en moeten nog een stuk

rijden naar de bestemming Henegouw             

Wat is het verschil tussen een eend

Net als Boeddha beschouwt Schopenhauer het leven als een permanente cyclus van ontberingen en verveling.
Als we niet hebben wat wij begeren moeten wij het ontberen en als wij het wel hebben verveelt het ons.

Echter, voor beide situaties geldt dat de grootste teleurstelling volgt als de redding binnen handbereik lijkt te zijn.

Om het te verduidelijken:

Ooit werd een prins door een boze heks vervloekt, een vloek die inhield dat hij maar één woord per jaar mocht spreken maar als hij dit woord opspaarde mocht hij het tweede jaar twee woorden zeggen.

Tijdens het eerste jaar ontmoette hij een wonderschone prinses, raakte verliefd op haar en nam zich voor een jaar niet te praten zodat hij eind van het tweede jaar kon zeggen: ‘Lieve schat!’ Maar hij wilde haar ook zeggen dat hij van haar hield en dus moest hij nog vier jaar zwijgen. Aan het einde van die periode bedacht hij dat het ook mooi zou zijn om haar ten huwelijk te vragen. Helaas zou hij dan nog eens vijf jaar moeten zwijgen maar uit liefde voor haar nam hij dit op zich. Nadat uiteindelijk elf lange jaren van zwijgen voorbij waren nam hij knielend de hand van de prinses en vroeg haar: ‘Lieve, schat, ik houd van jou, wil je met mij trouwen?’ Waarop de prinses zei: ‘Wat blieft u!’

Schopenhauer zou een dergelijk antwoord hebben verwacht!

Het bovenstaand verhaalverzinsel past precies in de zen filosofie, een soort van antifilosofie.
Een zenmeester denkt en leert namelijk dat het gebruik van verstand, logica en zintuiglijke waarnemingen leiden tot misleidingen, misschien zelfs wel tot teleurstellingen en juist daarom afleiden van de ware inspiratiebron van ons leven.

Een heel bekend raadsel, een koan uit de zenleer, behelst de vraag welk geluid ontstaat bij het klappen van je handen.
De meeste mensen proberen het te verklaren door te zoeken naar de geluiden van luchtbewegingen en/of te omschrijven als 'druppelende lucht' langs een redelijk glad oppervlak. De zen beoefenaar beantwoordt deze vraag met ‘wow'.

Mijn titel is weliswaar geen koan maar toch moet ik het antwoord schuldig blijven en kan daarom, in harmonische afwachting op de eeuwige waarheid, alleen maar herhalen:

Wat is het verschil tussen een eend?