Dans en vier de naaktheid

Naaktheid was in mijn jeugd een doodzonde, het was niet gepast, om zonder kleren te lopen, zelfs niet binnen onze vier muren.
Naaktheid moest je verbergen, het was iets om je voor te schamen!
Ik heb dat nooit begrepen en mij er altijd tegen verweerd. Elk moment heb ik aangegrepen om, waar dan ook, even stiekem naakt te lopen en te genieten van mijn naakte lichaam.

Soms danste ik, na de training van de voetbalclub of de gymnastiek op school, naakt door de kleedkamers. Maar meestal danste ik naakt door het bos, door de weiden en natuurlijk in de korenvelden.
De beroering door de halmen van het koren en de verboden streling van mijn naaktheid, verwerd dan tot een seksuele handeling van opperst genot!
Thuis kon ik mijn ervaringen niet delen, naaktheid en seksualiteitsuitingen waren taboethema’s.

De helaas veel te vroeg overleden regisseur en performer Christoph Schlingensief, gebruikte in zijn werk naaktheid als gereedschap, om verschillen te accentueren en/of situaties te verduidelijken.
De wijze waarop hij naaktheid normaliseerde, heeft mij de angst voor de gevolgen van naaktheid, maar ook de angst voor mijn eigen seksualiteit ontnomen.

naakt koken, poepen en lezen

naakt schrijven en musiceren.
geniet van je eigen naaktheid
ervaar de seksualiteit
zonder schroom en zonder schaamte

dans met mij naakt door kleedkamers
dans met mij naakt door de bossen
dans met mij naakt door de weiden
dans met mij naakt in het koren

dans en vier met mij de naaktheid